Szybkie wyszukiwanie

Myślenie spiskowe

Brak zaufania

Unwarranted beliefs

Worldview and politics

Religious concerns

Moral concerns

Fear and phobias

Distorted risk perception

Perceived self interest

Epistemic relativism

Reaktancja

Informacje na temat podejść do szczepień

Dlaczego w temacie szczepień ludzie mówią o robieniu własnego researchu?

Ufać należy tylko własnemu researchowi, bo słuchanie się ekspertów to oznaka lenistwa

Ogólny brak zaufania do grupy sprawującej władze i osób, które zdają się dla niej pracować, to jeden z najsilniejszych predyktorów niechęci do szczepionek.

Tego typu nieufność często objawia się w formie twierdzeń o rzekomym prywatnym interesie albo braku wiedzy w kontekście szczepionek.

Brak zaufania może dotyczyć różnych osób i instytucji, na przykład:

  • personelu ochrony zdrowia lub związanych z nim organizacji;
  • firm farmaceutycznych;
  • rządów;
  • naukowców i naukowczyń;
  • „establishmentu medycznego”.

Ludzie mogą również nieufnie podchodzić do samych szczepionek albo do związanych z nimi procesów naukowych.

Chociaż brak zaufania związany jest z wierzeniami w teorie spiskowe, argumenty zakorzenione w tym źródle postawy nieco się różnią – powody nieufności mogą dotyczyć czyichś faktycznych przeżyć (np. doświadczenia dyskryminacji w systemie ochrony zdrowia). Racje wynikające z braku zaufania niekoniecznie też powiązane są z teoriami spiskowymi. Tego typu argumentacja często występuje w postaci mało precyzyjnych, pełnych podejrzeń i wątpliwości stwierdzeń, których konkluzje formułuje się na podstawie źródła danego komunikatu.

W tym motywie mówi się o potrzebie zachowania sceptycyzmu i „poszukiwania siebie”, a nie ufaniu doktorom, naukowczyniom, rządowi i innym podmiotom, które rzekomo przekazują jedynie jednostronne dane.

Niektórzy mogą widzieć siebie jako osoby wyjątkowe – to właśnie dlatego zanim podejmą własną decyzję, muszą przeprowadzić dochodzenie w danej kwestii.

W tym motywie ci, którzy zamiast prowadzić własny research, słuchają autorytetów, kreowani są na osoby leniwe i niedoinformowane.

Czy istnieje w tym ziarno prawdy?

Wszyscy powinnyśmy móc samodzielnie podejmować decyzje medyczne oparte na najlepszych dostępnych dowodach – to znaczy, że musimy zaopatrzyć się w wiedzę na temat tego, czym właściwie są dobre dowody (takie jak na przykład czerpanie informacji z wielu różnych źródeł). W dzisiejszych czasach świat medycy jest otwarty na aktywne uczestnictwo w podejmowaniu decyzji pacjentów i ich rodzin. Taka praktyka pomaga osiągać świadomą zgodę leczonej osoby oraz ich lepsze zaangażowanie w kurację.

Co powiedzieć komuś, kto wyznaje takie poglądy?

Do najbardziej produktywnego dialogu między pacjentami i pacjentkami a personelem ochrony zdrowia dochodzi, jeśli opiera się on na empatii. Podczas tego typu rozmowy powinno się uznać słuszność przyczyny postawy pacjenta i wykazać się zrozumieniem – właśnie dlatego należy dokładnie zgłębić źródło postawy wyrażanej przez kogoś opinii. Uznając niewidocznych na pierwszy rzut oka powodów czyjegoś nastawienia wcale nie musi znaczyć, że zgadzamy się z tą opinią. Możemy natomiast przyznać, iż:

Wszyscy powinnyśmy móc samodzielnie podejmować decyzje medyczne oparte na najlepszych dostępnych dowodach – to znaczy, że musimy zaopatrzyć się w wiedzę na temat tego, czym właściwie są dobre dowody (takie jak na przykład czerpanie informacji z wielu różnych źródeł). W dzisiejszych czasach świat medycy jest otwarty na aktywne uczestnictwo w podejmowaniu decyzji pacjentów i ich rodzin. Taka praktyka pomaga osiągać świadomą zgodę leczonej osoby oraz ich lepsze zaangażowanie w kurację.



(Częściowe) uznanie argumentacji rozmówcy czy rozmówczyni może pomóc nam przygotować grunt pod sprostowanie błędnego myślenia pacjenta w danej kwestii.

Eksperci i ekspertki podejmują decyzję na dany temat w oparciu o krytyczną analizę dostępnych dowodów.

Aby wyposażyć się w rzetelną wiedzę, my też musimy krytycznie analizować napotykane informacje, unikać źródeł, które specjalnie chcą nas zmylić, oraz mieć świadomość własnych uprzedzeń i luk w wiedzy.

Medycyna to niezwykle skomplikowana dziedzina – nawet profesjonalni naukowcy i badaczki muszą pracować w dużych grupach umożliwiających dzielenie się wiedzą i umiejętnościami. Informacje, które stanowią owoc takiej wspólnej analizy, to więc jedne z najbardziej rzetelnych źródeł, na których możemy opierać własny research.

Rozsądnie więc będzie podczas podejmowania decyzji na temat przyjęcia szczepienia kłaść większy nacisk na tego rodzaju dowody.

Gdzie mogę dowiedzieć się więcej?

Dodatkowe informacje: 

Źródła akademickie:

pl_PLPolish
en_GBEnglish sv_SESwedish fiFinnish de_DEGerman fr_FRFrench es_ESSpanish ro_RORomanian pl_PLPolish

MISINFORMATION & DISTRUST

One of the strongest predictors of vaccine hesitancy is people’s general mistrust of authorities, pharmaceutical companies, scientists, the medical “establishment”, and scientific research methods and findings. The distrust is often expressed in claims about vested interests or a lack of knowledge about vaccinations. It can be directed towards different targets, for example, health and medical authorities or professionals, pharmaceutical companies, the government, and the scientific process and vaccines themselves.

 

Although distrust is related to conspiracist ideation, arguments framed within this attitude root are distinct in that the reasons for distrust may be due to a person’s lived experience (e.g., having experienced discrimination in the healthcare system). Arguments stemming from distrust also need not relate to conspiracies. Instead, distrust often manifests as vague statements, full of suspicion and uncertainty, with conclusions drawn based on the source of the message.